Henryk Humięcki, pseudonim Olbrzymek poległ 27. dnia powstania w wieku 23 lat. To krótka biografia po młodym, heroicznym życiu. Podczas okupacji działał w Szarych Szeregach, skąd został przeniesiony do oddziału „Agat”, późniejszy batalion „Parasol”. Jako żołnierz tego batalionu uczestniczył w pamiętnym zamachu na Kutscherę, w czasie którego został ranny, a później wraz z innymi uczestnikami akcji otrzymał Krzyż Walecznych. Zginął podczas obrony pałacu Krasińskich na Starym Mieście. Spoczywa w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Parasol” na Wojskowych Powązkach w Warszawie.
Tadeusz Fopp w chwili wybuchu powstania miał zaledwie 21 lat, a do Warszawy przeniósł się z Włocławka dwa lata wcześniej, bo tu groziło mu aresztowanie przez Gestapo. 1 sierpnia 1944 roku w stopniu starszego strzelca podchorążego służył jako zastępca dowódcy drużyny w plutonie szturmowym 1. kompanii Zgrupowania „Radosław” batalionu „Parasol”. Jego powstańczy szlak bojowy rozpoczął się na Woli i prowadził przez Stare Miasto. Kanałami przedostał się na Śródmieście, a następnie Górny Czerniaków i Mokotów. Brał udział m.in. w walkach o cmentarz kalwiński i ewangelicki, pałac Krasińskich i utrzymanie pozycji na ul. Ludnej. 1 września przeżył zawalenie się pałacu Krasińskich. Zasłynął jako ten, który jako ostatni wycofywał się z pola walki i pomagał rannym towarzyszom. 20 września Fopp przepłynął wpław Wisłę, docierając w ten sposób do żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego. W październiku wstąpił do LWP. Przeżył jeszcze niemal 40 lat, zmarł jako pułkownik LWP i tak jak Henryk Humięcki został pochowany na warszawskich Wojskowych Powązkach.zdjęcie: Powstańcy ze zdobyczną bronią po zdobyciu Komendy Policji na Krakowskim Przedmieściu. ul. Czackiego, róg Świętokrzyskiej. 23 sierpnia 1944. Autor: Joachim Jachymczak. Kadr z pokolorowanego filmu "Powstanie Warszawskie". Materiały Muzeum Powstania Warszawskiego, CC BY 3.0, via Wikimedia Commons.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz