Choinka jest nieodłącznym atrybutem Świąt Bożego Narodzenia. Ubiera się ją w niemal każdym polskim domu. Utarło się przekonanie, że to dawny, staropolski zwyczaj. Jednak okazuje się, że choinka w przystrojonej formie jaką znamy, jest z nami stosunkowo od niedawna, bo od początku XIX wieku. Co ciekawe, nie wywodzi się z tradycji ludowej, ale ze środowiska mieszczańskiego pochodzenia niemieckiego. Następnie zwyczaj ubierania choinki trafił do inteligencji i szlachty oraz właścicieli ziemskich. Bogatsi chłopi zaczęli szerzyć ten zwyczaj na wsi.
Za ojczyznę choinki uważa się Niemcy, gdzie wzmianki o niej pojawiły się już w XV wieku, a rozpowszechniła się w wieku XVIII.
W Polsce choinka dotarła najwcześniej na tereny Pomorza, Wielkopolski i Śląska. Zielone drzewko i ozdoby choinkowe mają wiele znaczeń, łączy jej jednak jeden cel – zjednywanie szczęścia i dostatku dla domowników. Bombki, łańcuchy, orzechy oraz owoce miały zapewniać zdrowie i chronić przed nieszczęściem w nadchodzącym roku.
(Na podstawie książki: K. Smyk,
Choinka w kulturze polskiej. Symbolika drzewka i ozdób, Kraków 2009).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz